بعد از موفقیت های اولیه در مورد روش های لقاح مصنوعی با استفاده از سه والد که عمدتا برای پیشگیری از انتقال بیماری های میتوکوندریال ابداع گردیدند مطالعات بعدی نشان داد که در برخی موارد سلول های زیگوت گیرنده ژنوم میتوکوندریال اهدایی را تحمل نمی کنند و نهایتا بار دیگر به صورت ترجیهی ژنوم غیر طبیعی تکثیر می بابد. این موضوع موجب ایجاد تردید هایی در مورد کاربرد بالقوه این تکنیک مطرح نموده بود. (یکی از گزارش ها چند هفته قبل در همین سایت معرفی گردید.)
در مقاله ای که امروز در مجله معتبر نیچر به چاپ رسیده گزارش شده است که محققان انگلیسی موفق شده اند با انتقال پرونوکلئوس بلافاصله بعد از اتمام میوز ( بجای آنکه بعد از میتوز انجام دهند) . و بهینه سازی محیط های کشت و.. میزان موفقیت و اطمینان از روش های لقاح مصنوعی سه والدی را افزایش دهند. با این روش نهایتا میزان شکست تکنیک و بازگشت ناهنجاری اولیه به حدود تنها ۴% رسید. در این مطالعه محققان نتیجه گرفتند که این روش می تواند در کاربردهای بالینی برای پیشگیری از بیماری های میتوکوندریال مورد استفاده قرار گیرد.
اصل مقاله نیچر در تلگرام