بخشی از مصاحبه جاستین لسلرر دانشیار اپیدمیولوژی دانشگاه جانز هاپکینز با نشریه نیویورکر– ۱۵ مارپچ ۲۰۲۰
آخرین یافته ها و اطلاعات ما در مورد ویروس کرونای جدید به طرق مختلف تغییر کرده است برای مثال در حال حاضر اطلاعات دقیق‌تری در مورد دوره نهفتگی بیماری داریم که در حدود ۵ روز است. همچنین در مورد فاصله زمانی که از زمانی که یک نفر بیمار می شود تا زمانی که بتواند فرد دیگری را بیمار کند در حدود ۶ روز است. به علاوه ما اطلاعات بیشتری در مورد اینکه قدرت بیمار کنندگی یک نفر چگونه تغییر می کند به دست آوردیم.
اطلاعات ما در مورد این که توزیع سنی مرگ و میر و شدت بیماری بر اساس سن و جنس چگونه است در حال حاضر بیشتر شده است و می دانیم که مرگ و میر در بزرگسالان بسیار بیشتر و در کودکان بسیار کمتر است و اصولاً کودکان از این بیماری نمی میرند اما می دانیم که کودکان به این بیماری مبتلا می شوند.
در گذشته نمی دانستیم که علت این موضوع چیست اما اکنون با اطمینان می توانیم بگوییم که آنها (کودکان) به بیماری مبتلا می شوند اما علائم آن را نشان نمی دهند از این نظر در حال حاضر اطمینان داریم . بر اساس اطلاعاتی که از چین به دست آمده است در حدود ۸۰ درصد مرگ و میر در افراد ۶۰ سال و بالاتر بوده است در حالی که این عدد کمتر از از یک در هزار در کودکان و افراد زیر ۲۰ سال بوده است. بنابراین یک توزیع سنی خیلی متمایز در این ارتباط وجود دارد در یک مطالعه که توسط مرکز مبارزه با بیماریهای چین انجام شده اما هنوز تحت داوری بیطرفانه علمی قرار نگرفته است این است که میزان عفونت در در کودکان کم سن و سال در در مقایسه با جمعیت یکسان است. اما ما کودکانی را که بستری شده باشند و یا در حال مردن باشد نمی بینیم. در واقع آن ها علامت دار نمی شوند و و یا بیماری شدید را مبتلا نمی گردند. می توان گفت که هر کسی مبتلا می شود اما شدت مبتلاشدن و شدت علائم متفاوت است.
اینکه بیماری را چگونه تعریف کنیم نیز متفاوت است اگر منظور از بیماری ابتلا و عفونت داشتن با ویروس باشد همه افراد مبتلا به این بیماری می شوند . اما اگر منظور از بیماری ناخوش شدن و داشتن علامت باشد در این صورت می‌توان گفت که کودکان از این بیماری در امان هستند دلیل این موضوع چیست؟ تاکنون در مورد این که دلیل این موضوع چیست واقعا نمی توان نظر دقیقی ارائه کرد.
در مورد اینکه چرا افراد پیرتر علائم شدید دارند چند تئوری مطرح است:
تئوری اول این است که یکی از گیرنده هایی این ویروس با بیماری های فلب و عروقی هم همراهی دارد در نتیجه می‌توان چنین نتیجه گرفت که بیماری های قلبی و عروقی این بیماری را شعله ورتر می کنند. همانگونه که می دانیم این گونه بیماری ها در افراد مسن تر شایع ترهستند.
نکته دوم آنکه افراد مسن تر ضعیف تر هستند و جمعیت های ضعیف تر در برابر بسیاری از بیماری ها آسیب پذیرتر هستند. اما به نظر می‌رسد موضوع قدری پیچیده‌تر از این توجیه باشد.
نظریه سوم آن است که گونه ای از مکانیزم های ایمنی در آن نقش داشته باشند. ایده آن است که افراد مسن تر به دلیل برخی از مکانیزم های ایمنی که در اثر برخورد این افراد در دوران ابتدایی زندگیشان با انواع دیگری از کرونا ویروس ها داشتند به طریقی سیستم ایمنی آنها برنامه ریزی شده است تا در برابر کرونا ویروس ها واکنش‌های ایمنی شدیدتری داشته باشند البته این نظریه هنوز مورد بحث است .
لینک اصلی مصاحبه که د رمورد موضوعات مختلف دیگر هم بحث شده است.
