خلاصه:
ژنها نقش مهمی در بیماری آلزایمر (AD) دارند ،در نوع شروع دیر رس این بیماری وراثت پذیری ۵۸-۷۹٪ و در نوع زودرس AD وراثت پذیری بیش از ۹۰٪ است. همراهی ژنتیکی یک بستر مستحکم برای ایجاد درک ما از علت این بیماری پیچیده فراهم می کند. بیش از ۵۰ جایگاه ژنتیکی در حال حاضر در AD مطرح شده اند که این موضوع نشان می دهد که AD یک بیماری با اجزای مختلف است. بیش از ۵۰٪ از عوامل وراثت پذیری نوع در رس در AD شناسایی شده است و در نتیجه به محققان این امکان را داده است تا نمرات ریسک پلی ژنتیکی برای آلزایمر را محاسبه کنند. نمره ریسک پلی ژنتیک ریسک ابتلا به بیماری را با دقت ۹۰٪ پیش بینی می کند که ابزاری مهیج در تحقیقات فراهم آورده است. و می تواندزمینه ساز انتخاب افراد دارای نمرات پرخطر پلی ژنتیک بالا را برای آزمایش های بالینی و داروهای دقیق فراهم کند. این ابزار همچنین می تواند مدل سازی سلولی از ریسک ترکیبی را فراهم کند. در اینجا مدل Multiplex به عنوان چشم انداز جدیدی برای درک AD پیشنهاد شده است. مدل مولتیپلکس نشان دهنده ترکیبی از برخی یا تمام این اجزای مدل (ژنتیکی و محیطی) به صورت اختصاصی بافتی برای ایجاد یا حفظ آبشار بیماری است که در نهایت منجر به از دست رفتن سلولی و سیناپسی مشاهده شده در آلزایمر می شود.
